متن این نامه به شرح زیر است:

مردم بزرگوار ایران:

سرزمین پهناور و تاریخی ایران با پیشینه تمدن و فرهنگ باستانی در صحنه امروز جهان باید جایگاه و شأن و منزلتی ممتاز و شایسته و در تراز ملت ایران را داشته باشد. مردم این سرزمین در طی دویست سال گذشته با تلاش و اهتمام فراوان جنبش های متعدد آزادیخواهی را برای دستیابی به توسعه و پیشرفت کشور رقم زده اند. ایران با وجود ثروت های استثنایی میدان های گاز و نفت، معادن متعدد، زمین های حاصلخیز، موقعیت راهبردی برای ترانزیت کالا، تجارت و بازرگانی تاریخی، جاذبه های بی نظیر  گردشگری، زیرساخت های علمی، صنایع گوناگون و از همه مهمتر نیروی انسانی توانمند باید از درآمد سرانه بالایی برای مردم کشور بهره مند باشد. اما هنگامیکه با واقعیت های وضعیت اقتصادی فعلی کشور و اوضاع وخیم معیشتی مردم مواجه می شویم، گویی از کشوری فقیر و خالی از منابع صحبت می کنیم. عدم کفایت و کارآمدی در مدیریت کشور در شانزده سال گذشته و دشمنی و اعمال فشارهای سنگین تحریم های اقتصادی سال هاست که سرعت توسعه کشور را گرفته و شاخص های اقتصادی را تحت تأثیر شدید خود قرار داده است.
از طرف دیگر پیشرفت های علمی شگرف، رشد آمار فارغ التحصیلان دانشگاهی، دستیابی به فنآوری های پیشرفته دفاعی و صنعتی در حوزه های مختلف طی چهل سال گذشته از استعداد و توان بالای نهفته در مردم این سرزمین حکایت دارد.
مردم و علی الخصوص جوانان این کشور نیاز به فضای آزاد برای فعالیت و رشد و پیشرفت و موفقیت دارند. انحصارطلبی، تنگ نظری، حذف حداکثری و طراحی های سیاسی برای به حاشیه راندن جوانان، زنان، نیروهای دلسوز و آگاه در کشور، روندی است که بخصوص در احراز صلاحیت نامزدهای انتخابات این دوره ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا به شکل بی پرده و با بی تدبیری و عدم توجه به عواقب ناگوار آن، مشاهده گردید.
جمهوری اسلامی ایران نظامی که حاصل قیام مردم این سرزمین است و برای رشد و توسعه آن چه جان های عزیزی که نثار گردیده و چه سال های طولانی که از عمر یکایک ایرانیان صرف آن شده است، باید در بر گیرنده همه ایرانیان باشد. فرصت طلبان که همواره در همه نظام ها از میان منازعات سیاسی و گل آلود شدن اوضاع کشور سربرمی آورند و منافع فاسد و رانت های میلیاردی را شکار می کنند، در چنین شرایطی باز هم پیروز میدان خواهند بود.

همانگونه که در 2 نامه قبلی خطاب به مردم عزیز کشورمان تاکید کردم همراهی با  ملت عزیز ایران و شنیدن مطالبات به حق آنان که همانا انتقاد به وضعیت حاکم است و نیز  اعتراض به ظلمی که در حق تعدادی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری شده  است برای من اصلی اساسی در  سیاست ورزی مصلحانه ای است که به آن اعتقاد دارم و متاسفم که در دهه پنجم انقلاب بواسطه تنگ نظری بخشهایی از حاکمیت امکان حضور همه سلایق در انتخابات وجود ندارد و با اظهار نظر یکی از مقامات سابق امنیتی مشخص شد که چه جفاهایی در حق تعدادی از شخصیت‌های برجسته نظام شده است که جبران آن برای دست اندرکاران امر انتخابات بسیار دیر شده است.
اینجانب در طی دوران انقلاب و پس از آن برای اصلاح امور کشور همواره شیوه های علمی، سیستمی و اخلاق مدارانه را مورد استفاده قرار داده ام. اعتقاد دارم که مردم باید حاکم بر سرنوشت خود باشند و مخالف رفتارهای قیم مأبانه هستم که هستی و شخصیت ملت را به بازی می گیرد. معتقد هستم که اصلاحات را باید درون نظام و در چارچوب های قانونی شکل داد. صندوق رأی نهاد مردم سالاری و جمهوریت نظام، شاید مهمترین جایگاهی باشد که در آن رأی و نظر عموم مردم می تواند به حساب بیاید. اگر به اصلاحات در چارچوب قوانین حاکم بر کشور اعتقاد داریم باید از همه ظرفیت موجود هرچند محدود برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنیم. صندوق رای از نظر اینجانب فرصتی برای اقدام است. این فرصت و این جایگاه با بی تدبیری  از دست خواهد رفت و کشور را در سراشیبی اضمحلال قرار داده و آینده این سرزمین را با مخاطرات برگشت ناپذیر روبرو خواهد کرد. اصلاح امور با ایجاد بی ثباتی و نا امنی و گسست سرزمینی که حاصل فروپاشی اجتماعی و از دست رفتن سرمایه های اجتماعی ناشی از بی اعتنائی به صندوق رای است حاصل نخواهد شد. با درک و توجه به خشم و نارضایتی عمیق مردم و احترام به احساسات پاک و برانگیخته شده آنان از همه ایرانیان به خصوص از جوانان عزیز تقاضا دارم تا برای حفظ این سرزمین و امنیت و یکپارچگی و الویت قرار دادن منافع ملی  و جلوگیری از یکدست شدن حاکمیت، مشارکت در انتخابات را مورد توجه جدی قرار دهند.
مطمئن هستم که با حضور مردم در صحنه و استمرار آن و انرژی حاصل از سرمایه اجتماعی عظیم جامعه ایرانی می توانیم اصلاحات اساسی در روند امور ایجاد کنیم، کما اینکه در همین دوره شاهد هستیم که هر هفت نامزد ریاست جمهوری گفتمان اصلاح طلبانه را برگزیده اند چون واقعیت این است که این کفتمان مورد پسند مردم و جامعه ایرانی است. برای آینده ایران رأی می دهم و حضور آگاهانه جوانان، زنان و همه ایرانیان را در پای صندوق های رای در روز 28 خرداد موجب پایداری و تداوم امنیت، یکپارچگی و پیشرفت ایران می دانم.

منبع: امیدنامه