238672 روزنامه اصلاح­‌طلب: آقای روحانی! از قوه‌قضائیه برخلاف دولت راحت می­‌توان انتقاد کرد <p><span style="font-size: 12px">یک روزنامه اصلاح&zwnj;طلب، در پاسخ درخواست رئیس&zwnj;جمهور از اهالی رسانه برای نقد قوه قضائیه نوشت: &laquo;اصلا گیریم حرف شما درست، ما می&zwnj;خواهیم از قوه قضائیه انتقاد کنیم؛ اولا از کجای قوه قضائیه انتقاد کنیم از برخورد با دانه درشت&zwnj;های فساد اقتصادی؟ از بیرون کشاندن پرونده&zwnj;های20-10 ساله؟ از سرعت بخشیدن به رسیدگی&zwnj;ها؟ از زندان زدایی؟ از باز پس&zwnj;گیری اموال عمومی و بیت&zwnj;المال؟ از رفع موانع پیش پای تولید و صنایع؟ از امیدبخشی به جامعه؟ از محاکمه طبری&zwnj;ها و نعمت&zwnj;زاده&zwnj;ها؟ از باز پس دادن هزاران میلیاردتومان پول ملت به خزانه دولت؟ از ایجاد تحول در قوه ی قضائیه؟ از برخورد با قضات و وکلای فاسد؟ از هفت تپه و دشت مغان؟ از شفافیت واقعی؟ از اطلاع&zwnj;رسانی به موقع؟ از ارتباط مستقیم با مردم ستمدیده؟&raquo;&nbsp;<br />روزنامه آفتاب یزد در گزارشی با عنوان &laquo;آقای روحانی! منصف باشید&raquo; به مسایل مهمی اشاره کرده: &laquo;احمدی&zwnj;نژاد نیز شبیه حسن روحانی دست به فرافکنی می&zwnj;زد اما از روحانی منصف&zwnj;تر بود که اگر حمله و نقد می&zwnj;کرد حتما &laquo;گزک&raquo; دستش داده بودند اما رئیس&zwnj;دولت فعلی حمله کرد چون برای بسیاری از سؤالات مطروحه پاسخی نداشت!&raquo;<br />سپس آفتاب یزد در ادامه آورده: &laquo;رئیس&zwnj;جمهوری که از بدو آغاز به کار مجلس یازدهم، به توصیه &laquo;ستاد ملی مقابله با ویروس کرونا&raquo; حاضر نشده حتی برای ارائه بودجه راهی مجلس شود، ناگهان نشست رسانه&zwnj;ای برگزاری می&zwnj;کند به سبک و سیاقی جدید تا هر کس از در انتقاد و گلایه برآمد که آنها بودند و اینها نبودند؛ پاسخ بشنود: &laquo;شرمنده! محدودیت مکان باعث شد.&raquo;<br />در این باره لازم به ذکر است که آفتاب یزد نیز به نشست خبری رئیس&zwnj;جمهور دعوت نشده بود. در ادامه این روزنامه نشست خبری رئیس&zwnj;جمهور را یک دورهمی خوانده و سپس افزوده: &laquo;حالا بگذریم از حرف&zwnj;ها، گفته&zwnj;ها و عبارت&zwnj;ها که در این نشست &laquo;وی.آی.پی&raquo; رد و بدل شده است اما اینکه گفته شده: &laquo;اگر جرات دارید از نیروهای مسلح و قوه قضائیه انتقاد کنید وگرنه انتقاد از دولت امتیاز است و پستی بالاتر...!&raquo; جای چند بحث دارد که سعی می&zwnj;کنیم کوتاه بگوییم...&raquo;<br /><b>رئیس&zwnj;&shy;جمهور و هدایت منتقدان به سمت قوای دیگر!&nbsp;</b><br />این گزارش در بیان این نکات با دیده انصاف نگریسته و آورده: &laquo;این وسط پای نیروهای مسلح را می&zwnj;کشید وسط که عرصه تنگ شود بر منتقد جماعت یا هدف شلوغ بازی و شلوغ کاری است؟! اصلا وقتی رسانه&zwnj;های دشمن را رصد کردیم که دیدیم آنها نیز همین را می&zwnj;گویند، چرا باید رئیس&zwnj;قوه مجریه خواهان هدایت جامعه انتقادی به سمت قوه دیگری باشد؟&raquo;<br />آفتاب یزد در بیان نکته سوم افزوده: &laquo;اصلا گیریم حرف شما درست، ما می&zwnj;خواهیم از قوه قضائیه انتقاد کنیم؛ اولا از کجای قوه قضائیه انتقاد کنیم از برخورد با دانه درشت&zwnj;های فساد اقتصادی؟ از بیرون کشاندن پرونده&zwnj;های20-10 ساله؟ از سرعت بخشیدن به رسیدگی&zwnj;ها؟ از زندان زدایی؟ از باز پس&zwnj;گیری اموال عمومی و بیت&zwnj;المال؟ از رفع موانع پیش پای تولید و صنایع؟ از امیدبخشی به جامعه؟ از محاکمه طبری&zwnj;ها و نعمت&zwnj;زاده&zwnj;ها؟ از باز پس دادن هزاران میلیاردتومان پول ملت به خزانه دولت؟ از ایجاد تحول در قوه قضائیه؟ از برخورد با قضات و وکلای فاسد؟ از جوانگرایی؟ از هفت تپه و دشت مغان؟ از مبارزه جدی با زمین&zwnj;خواری و کوه&zwnj;خواری و جنگل خواری و رودخانه خواری؟ از شفافیت واقعی؟ از اطلاع&zwnj;رسانی به موقع؟ از ارتباط مستقیم با مردم ستمدیده؟ دقیقا از کدام&zwnj;یک شروع کنیم؟&raquo;<br />نکته چهارم گزارش این چنین تشریح شده است که &laquo;بیایید از نیروهای مسلح نیز انتقاد کنیم، از کجا شروع کنیم؛ مرزها، امنیت شهرها، حضور در عرصه تولید و سازندگی، تلاش برای زمینگیر کردن دشمنان؟ در کنار مردم ایستادن؟ در سیل و زلزله در خاکریز نخست بودن؟ از جاده و خطوط ریلی ساختن؟ از حضور در صنعت نفت؟ از کمک به دولت در بزنگاه&zwnj;های سخت؟ الان ما دقیقا از کدامیک این&zwnj;ها انتقاد کنیم، صریح بگویید تیتر یک کردن آنها با ما!&raquo;<br />این نوشتار در ادامه نکته پنجم را این گونه شرح داده: &laquo;منصفانه&zwnj;ترین حرفی که باید زد این است: &laquo;نقد از دولت عقوبت دارد اما نقد از قوه&zwnj;قضائیه و قوای مسلح هیچ تبعاتی ندارد&raquo; این را من به شما می&zwnj;گویم که بیشتر از 3 دهه است در کار رسانه&zwnj;ام، اصلا بگذارید واضح&zwnj;تر بگویم هیچ&zwnj;گاه به&zwnj;اندازه این روزها، آسان و راحت از قوای مسلح و قوه قضائیه نقد نکرده بودیم که حالا به آسانی تیغ نقد از نیام بیرون کشیده&zwnj;ایم! در فقره کانون وکلا، در فقره برخورد با قضات فاسد، در فقره برخی پرونده&zwnj;ها، در فقره شفاف&zwnj;&zwnj;سازی این قوه قضائیه بود که زیر فشار بود این قوه قضائیه بود که در نقدپذیری پیشقدم بود در این میانه اما این دولت بود که تا &laquo;بالای چشمش ابرو گفتیم&raquo; قهر و عتاب و حذف و تعدیل و... در همین نشست &laquo;وی.آی.پی&raquo; بودن&zwnj;ها و نبودن یک دلیل بیشتر نداشت: &laquo;دوری و نزدیکی از دایره نقد دولت!&raquo;<br />اما نکته ششمی که آفتاب یزد آورده، نکته&zwnj;ای است که آه از نهاد آدمی برمی خیزاند. به راستی چرا چه عاملی باعث می&zwnj;شود تا حرف&zwnj;ها و اظهارات برخی از درون کشور مانند خواسته&zwnj;های معاندان ایران باشد؟ گزارش مذکور تصریح می&zwnj;کند: &laquo;در این روزهایی که از در و دیوار دنیا نقد علیه قوه قضائیه و قوای مسلح جمهوری اسلامی ایران می&zwnj;بارد عجیب نیست این حرف!؟ چه نفس راحتی کشیدند برخی معاندان و رسانه&zwnj;های تا بن دندان مسلح! که &laquo;اینها خود مشغول خویشتن&zwnj;اند ما را مجال حضور نیست!&raquo;</span></p><p>&nbsp;</p><p><span style="font-size: 12px">منبع: کیهان</span></p>