237371 گوآیدو کارش تمام است باز داستان تکراری انتخابات ونزوئلا و تحریم آن مطرح شد. هر بار در ونزوئلا انتخابات برگزار می‌شود، اپوزیسیون دولت مادورو، انتخابات را به اتهام تقلب تحریم می‌کند. با این حال نیویورک‌تایمز بر این باور است که پیروزی قریب‌الوقوع حزب مادورو در انتخابات پارلمانی باعث تضعیف خوان گوآیدو، رهبر اپوزیسیون می‌شود؛ او که قرار بود با کمک آمریکا رهبری کشورش را در جهت ساقط کردن دولت مادورو به عهده بگیرد. در این راستا با توجه به مشارکت نزدیک به ۳۲درصد در حدود ۵/ ۶۷درصد به افراد نزدیک به مادرو رای دادند. <p><span style="font-size: 12px">این روزنامه می&zwnj;نویسد: از ابتدای سال&zwnj;هایی که بحران در ونزوئلا آغاز شد، پاجایرا پاز 35 ساله، تقریبا همه هستی و نیستی&zwnj;اش را از دست داده است: مادر او به دلیل بیماری قلبی درگذشت؛ برای آنکه او نتوانست هزینه درمانش را فراهم کند، برادر او هم دست به مهاجرت زد و ایمان او نیز به دموکراسی و نهادهای ملی از بین رفته است. روز یکشنبه وقتی ونزوئلایی&zwnj;ها به سمت صندوق&zwnj;های رای رفتند تا قانون&zwnj;گذاران جدیدی را تعیین کنند، او ترجیح داد در خانه بماند. او می&zwnj;گوید که در ونزوئلا با این نوع انتخابات قصد دارند نشان دهند که در این کشور آزادی وجود دارد اما انتخابات چیزی در حد بازی کردن با جدول کلمات متقاطع است.<br /><br />منتقدان می&zwnj;گویند که رقابت&zwnj;های روز یکشنبه تنها برای مشروع جلوه دادن دولت مادورو صورت گرفته است، کسی که مخالفان را برای 7 سال به زندان می&zwnj;اندازد و احزاب را از بین می&zwnj;برد. اگر متحدان وی همانگونه که انتظار می&zwnj;رود مجلس شورای ملی را که به تازگی کرسی&zwnj;های آن به عدد 277 افزایش یافته است در دست بگیرند، مادورو آخرین نهاد سیاسی بزرگ تحت کنترل مخالفان را از دست&zwnj;شان خارج و قدرت خود را بر مردم بیش از پیش تقویت می&zwnj;کند.<br /><br />این انتخابات می&zwnj;تواند به طرز غیرقابل باوری جایگاه خوان گوآیدو را تضعیف کند، رهبری که در سال 2019 در یک اقدام جسورانه تلاش کرد تا مادورو را از قدرت برکنار کند و خودش را رئیس&zwnj;جمهور موقت نامید. هر چند که این اقدامش از پشتیبانی ایالات متحده و چند کشور دیگر برخوردار بود اما هرگز نتوانست از این طریق کامیاب شود. تلاش&zwnj;های وی برای کسب قدرت چندان مورد توجه قرار نگرفت و تنها او را به&zwnj;عنوان رئیس مجلس شورای ملی می&zwnj;شناسند که آن نیز هم&zwnj;اینک به خطر افتاده است. پس از انتخابات جدید، گوآیدو دیگر قانون&zwnj;گذار نخواهد بود و به همین منظور به رسمیت شناختن وی از سوی کشورهای خارجی تحت عنوان رئیس&zwnj;جمهور موقت این کشور دشوار خواهد بود. این باعث شده است بسیاری از ونزوئلایی&zwnj;ها که مشتاق تغییر هستند، خواستار یک رهبری جدید در میان اپوزیسیون شوند. به گفته بعضی از تحلیلگران ائتلاف مخالفان به رهبری گوآیدو عمرش رو به پایان است. &nbsp;سرخیو یارامیو، یکی از مقامات پیشین کلمبیا که سفیر و مذاکره&zwnj;کننده صلح در سراسر دنیا است، می&zwnj;گوید: &laquo;ائتلاف اپوزیسیون قدیم برای مردم این کشور مرده است. یک رویکرد فراگیرتر لازم است.&raquo;<br /><br />با این حال گوآیدو و متحدانش انتخابات را تحریم کردند و مدعی شدند قصد ندارند با رای دادن در این سیستم به مادورو مشروعیت ببخشند. در عوض آنها رویداد خود را آنلاین و حضوری برگزار کردند تا مردم بتوانند نظر خودشان را مبنی بر تغییر دولت ثبت کنند. گوآیدو این انتخابات را که بیشتر شبیه رفراندوم است، جایگزین انتخاباتی کرده است که آن را &laquo;انتخابات متقلبانه&raquo; می&zwnj;خواند.<br /><br />گوآیدو و متحدانش که در سال 2015 به&zwnj;عنوان قانون&zwnj;گذار برگزیده شدند، می&zwnj;گویند که آنها همچنان تلاش خود را مبنی بر فاقد مشروعیت جلوه دادن انتخابات اخیر ادامه خواهند داد. متحدان گوآیدو با انتقاد از اینکه برخی از مخالفان تصمیم به حضور در انتخابات گرفته&zwnj;اند، گفت که با مشارکت آنها هیچ چیز تغییر نخواهد کرد. با این وجود آرماندو آمن&zwnj;گوآل، نامزد اپوزیسیون که از ایالت کارابوبو، در انتخابات حضور پیدا کرده است، می&zwnj;گوید: &laquo;ما نمی&zwnj;توانیم از رای به&zwnj;عنوان ابزاری برای مبارزه و تغییر چشم&zwnj;پوشی کنیم.&raquo; او تصریح می&zwnj;کند که چشم&zwnj;انداز گوآیدو برای تغییر فرسایشی شده است.<br /><br />روز یکشنبه خیابان&zwnj;های کاراکاس خلوت بودند، این در شریطی است که مراکز رای&zwnj;دهی خود را برای پذیرایی از هزاران نفر آماده کرده بودند. بیماری کرونا نیز موجب شد اگر اندکی شوق به حضور نیز مانده باشد از بین برود و برخی می&zwnj;گویند بعید است که با حضور مادورو در قدرت تغییر خاصی صورت بگیرد. در بسیاری از نقاط ونزوئلا بحران اقتصادی شدیدا ریشه دوانده است و تلاش بی&zwnj;ثمر ایالات متحده برای اخراج مادورو از قدرت این حس رها شدن و ناتوانی سیاسی را افزایش داده است. خوزه اوردانه&zwnj;تا، 56 ساله که راننده بوده و اخیرا شغل خود را از دست داده است، می&zwnj;گوید: &laquo;برای کسی مهم نیست که انتخابات برگزار می&zwnj;شود یا نه. کسی اهمیت نمی&zwnj;دهد ترامپ یا رئیس&zwnj;جمهور جدید آمریکا به ما کمک خواهد کرد یا نه؟&raquo; او تصریح می&zwnj;کند: &laquo;هیچ چیزی اینجا تغییر نمی&zwnj;کند. در اینجا یا برای زنده ماندن دوام می&zwnj;آوریم یا خواهیم مرد.&raquo;<br /><br />ناظران مستقل می&zwnj;گویند انتخابات اخیر در ونزوئلا ایرادات اساسی داشته است. در گزارشی درباره انتخابات توسط یونیورسیداد کاتولوسیا آندره&zwnj;س بللو از ونزوئلا که یک سازمان بین&zwnj;دولتی بوده، آمده است: &laquo;تحقیقات نشان می&zwnj;دهد که دادگاه عالی از چهار حزب مخالف، از سه حزب سلب صلاحیت کرده است و به این ترتیب به مخالفان نزدیک&zwnj;تر به دولت اجازه حضور در انتخابات داده شده است.&raquo;<br /><br />در آنچه نویسندگان گزارش آن را نقض قانون اساسی خوانده&zwnj;اند، نهاد انتخاباتی با افزایش تعداد کرسی&zwnj;ها از 167 به 277 سعی کرد از قدرت اپوزیسیون در این کشور کم و زمینه را برای پیروزی حزب دولت فراهم کند. رویترز در گزارشی می&zwnj;نویسد: انتخابات اخیر با استقبال چندانی روبه&zwnj;رو نشد. در خیابان&zwnj;های خلوت در محل&zwnj;های رای&zwnj;گیری نیز صف&zwnj;های کوتاهی تشکیل شده بود. رهبر مخالفان از مردم خواسته بود با توجه به اینکه امید به اصلاحات اقتصادی با دولت مادورو مقدور نیست و کشور با بحران شدید در حوزه اقتصاد دست و پنجه نرم می&zwnj;کند، انتخابات را تحریم کنند. با این حال به نظر می&zwnj;رسد، به&zwnj;رغم اقتصاد خرابی که ونزوئلا با آن در مبارزه است، کنگره، آخرین سنگر موجود در دست مخالفان نیز به دست دوستداران مادورو بیفتد.<br /><br />اقتصاد ونزوئلا به دلیل تحریم&zwnj;های شدید ایالات&zwnj;متحده که وابسته به صادرات نفت است، بحرانی به&zwnj;وجود آورده است که نزدیک به 5 میلیون نفر از این کشور مهاجرت کرده&zwnj;اند. گفته می&zwnj;شود حقوق ماهانه ونزوئلایی&zwnj;ها تنها برای خرید مایحتاج چند روزه&zwnj;شان کفایت می&zwnj;کند و در این شرایط انتخابات جدید به مادورو قدرت بیشتری خواهد بخشید. &nbsp;این اعتقاد وجود دارد که پیروزی مادورو به هر حال به نوعی به وی مشروعیت خواهد بخشید تا بتواند با چند کمپانی در سراسر دنیا توافق کند تا برای سرمایه&zwnj;گذاری به این کشور قدم به بگذارند.<br /><br />الجزیره می&zwnj;گوید انتخابات اخیر با ثبت&zwnj;نام 14 هزار نفر نامزد و با حضور بیش از 100 حزب در میان بحران سیاسی و اقتصادی شدید برگزار شد. از زمان نوامبر سال 2019، تورم در این کشور به 4 هزار درصد رسیده است. &nbsp;گوآیدو، رهبر اپوزیسیون این کشور به آسوشیتدپرس گفته است: مادورو به این طریق نمی&zwnj;تواند مشروعیت به دست آورد. او روز یکشنبه عکسی از یک مرکز خلوت انتخاباتی در توییتر به اشتراک گذاشت و نوشت: &laquo;انتخابات متقلبانه مادورو چگونه پیش می&zwnj;رود: شکست&zwnj;خورده!&raquo;<br /><br />آمریکا: انتخابات محکوم است<br />مشاور امنیت ملی آمریکا ضمن انتقاد از انتخابات پارلمانی روز یکشنبه ونزوئلا، گفت: این انتخابات هیچ کار مثبتی برای آینده این کشور آمریکای جنوبی انجام نخواهد داد. رابرت اوبراین، مشاور امنیت ملی آمریکا در بیانیه&zwnj;ای که در توییتر منتشر شد، ادعا کرد: &laquo;دولت نامشروع نیکولاس مادورو، رئیس&zwnj;جمهور ونزوئلا درست همزمان با ادامه تضعیف دموکراسی در این کشور، در انتخابات روز یکشنبه نیز تقلب خواهد کرد.&raquo; وی افزود: &laquo;هدف این انتخابات تنها حفظ مادورو در راس قدرت است و هیچ کمکی به ساخت آینده بهتر برای مردم ونزوئلا نخواهد کرد. آمریکا به درخواست&zwnj;های محکم و استوار خود برای آزادی، حقوق بشر اولیه، اجرای قانون و انتخابات حقیقتا عادلانه در ونزوئلا ادامه خواهد داد.&raquo; اوبراین تاکید کرد: &laquo;آمریکا منتظر است تا ونزوئلا به یک کشور آزاد و موفق و سنگ بنایی در نیمکره غربی تبدیل شود.&raquo;<br /><br />همزمان با اینکه واشنگتن از سال 2019 میلادی از خوان گوآیدو، رهبر اپوزیسیون ونزوئلا و رئیس&zwnj;جمهور خودخوانده این کشور حمایت کرده است، دولت دونالد ترامپ، رئیس&zwnj;جمهور در حال کناره&zwnj;گیری آمریکا نگرانی&zwnj;های خود را نسبت به انتخابات روز یکشنبه ابراز کرده است. این انتخابات مجمع ملی ونزوئلا که پارلمان تک مجلسی این کشور محسوب می&zwnj;شود، بیست و ششمین انتخابات از زمان آغاز دوران ریاست جمهوری هوگو چاوز در سال 1998 میلادی است.<br /><br />حزب حاکم سوسیالیست ونزوئلا که در سال 2007 میلادی توسط چاوز، رئیس&zwnj;جمهور وقت کشور تاسیس شد، در تلاش است تا کنترل خود بر مجمع ملی را مجددا به دست آورد چرا که این نهاد تنها نهاد دولتی است که توسط حامیان مادورو اداره نمی&zwnj;شود. در سال 2015 میلادی به&zwnj;طور کاملا غیرمنتظره به دنبال اتحاد اپوزیسیون، کنترل پارلمان کنونی ونزوئلا به دست اپوزیسیون افتاد و توانست اکثریت قاطع کرسی&zwnj;های پارلمان را از آن خود کند. این تحولات در شرایط بحران شدید اقتصادی جهان و اعتراضات سال 2014 در ونزوئلا و همچنین اقدامات حزب حاکم که شاهد افزایش تنش&zwnj;ها میان اپوزیسیون و دولت مادورو بود، امکان&zwnj;پذیر شد.<br /><br />بسیاری از مردم در این کشور آمریکای لاتین که با تامین نیازهای اولیه چون برق، امنیت و غذا مشکل دارند، نسبت به سیاستمداران کشورشان نگران هستند، چون می&zwnj;گویند آنها کاری برای ریشه&zwnj;کنی این وضعیت و بهبود اوضاع نکرده&zwnj;اند.</span></p><p>&nbsp;</p><p><span style="font-size: 12px">منبع: دنیای اقتصاد</span></p>