ما قصد داریم در چند پست با هم نگاهی به این فیلم‌ها بندازیم.

چهارشنبه سوری (1384)
کارگردان: اصغر فرهادی
جنس غافلگیری: اصغر فرهادی به خاطر جنس فیلم‌هایش تقریبا در غالب آثارش به مخاطب رودست می‌زند. فیلم‌های او بر اساس قضاوت بنا نهاده شده است و طبیعی است بخش زیادی از داستان به حدس و گمان و پس از آن گره گشایی اختصاص یابد و نوبت تحلیل خود مخاطب فرا برسد.
در این میان، فیلم «چهارشنبه سوری» مخاطبانش را بیشتر از سایرین غافلگیر می‌کند. او تصویری از یک زن شکاک و افسرده را به تصویر می‌کشد که مدام به همسرش بدبین است و در انتها تماشاگر غافلگیر می‌شود.

رخ دیوانه (1392)
کارگردان: ابوالحسن داودی
جنس غافلگیری: مخاطب در «رخ دیوانه» هم چند بار رودست می‌خورد. تعداد این رودست خوردن‌ها آنقدر زیاد است که آخرین عنصر غافلگیری که در واقع مهمترین آنهاست دیگر چندان به چشم نمی‌آید. اولین رودست زمانی است که راز بازی مسعود با جمع دوستان و سرکاری بودن تماس‌ها برای پیروز فاش می‌شود. از یک جایی به بعد پیروز هم وارد بازی می‌شود اما داستان پیش می‌رود و نهایتا متوجه می‌شویم که قضیه کاملا متفاوت با چیزی است که فکرش را می‌کرده‌ایم و اصلا مسعود از ابتدا قصه را طور دیگری چیده است. این بار رودست دوم را به مخاطب می‌زند.

گناهکاران (1391)
کارگردان: فرامرز قریبیان
جنس غافلگیری: «گناهکاران» از جمله فیلم‌های پلیسی موفق سینمای ایران است که طبیعتا به خاطر ذات پلیسی که دارد، رودست زدن جزو خصایص آن محسوب می‌شود. با این حال اما مخاطبان در این فیلم طوری غافلگیر می‌شوند که اصلا انتظارش را ندارند.
ماجرا از قتل یک دختر شروع می‌شود. سرگرد روانگر و سرهنگ تدین مامور می‌شوند تا قاتل او را پیدا کنند. در طول فیلم ما با پنج فرد مظنون به قتل روبرو می‌شویم که هر کدامشان به خاطر روابط مختلفی که با او داشته‌اند، دلایل لازم برای قتلش را دارند. درست زمانی که مخاطبان بین این پنج گزینه سرگردان است، کارگردان ناگهان او را غافلگیر می‌کند.

♦️ شما هم فیلم‌های ایرانی که در انتها غافلگیرتون کرده رو برامون کامنت بذارید.
منبع: روزنامه هفت صبح