مرتضی نیازی در خصوص فعالیت و برنامه‌های ستاد اجرایی فرمان امام (ره) برای اشتغالزایی کولبران گفت: کولبری یکی از معضلاتی است که در غرب کشور با آن مواجه هستیم و عموما در 3 استان کرمانشاه، کردستان و آذربایجان غربی رواج دارد، ما از 2 سال گذشته به این حوزه وارد شدیم و شروع به شناسایی کولبران کردیم.
وی ضمن اشاره به اینکه متاسفانه کولبران دچار فقر کارکردی بودند و در اجرای طرح‌های اشتغالزایی و همچنین برای راه اندازی کسب و کار هم مورد حمایت قرار نمی‌گرفتند، ادامه داد: ما با آسیب شناسی که انجام دادیم سعی کردیم در جهت اشتغالزایی کولبران قدم برداریم و در همین راستا اردویی را تحت عنوان اردوی اشتغال کولبران به نام راه طراحی کردیم و حدود 30 تسهیلگر که افرادی هستند که به روستا‌ها مراجعه می‌کنند و در زمینه اشتغال تخصص دارند و در هم در زمینه اشتغال و هم در مسائل اجتماعی فعال هستند، در این 3 استان گرفتیم.
معاون توسعه اشتغال اجتماع محور ستاد اجرایی فرمان امام (ره) اظهار کرد: تسهیلگران به روستا‌های مزری که با پدیده کولبری مواجه بودند، ورود کردند و ضمن شناسایی کولبران ظرفیت‌های روستا‌ها و شهرستان‌ها مورد بررسی قرار دادند و اشتغال‌هایی که امکان راه‌اندازیشان در آن مناطق وجود داشت، در قالب اشتغال‌های خانگی، خرد، کوچک و کارگاهی را مورد حمایت قرار دادیم.
نیازی با بیان اینکه ما سال گذشته حدود 3 هزار و 500 طرح اشتغالزایی برای کولبران را انجام دادیم، افزود: و برای امسال هم برای اجرای 5 هزار طرح در این خصوص در نظر گرفتیم که تا کنون یکهزار طرح از آن‌ها اجرا شده است و حدود 2 هزار طرح هم شناسایی کردیم و در شرف راه‌اندازی هستند.
یک فرد کولبر برای اشتغال به کجا باید مراجعه کند؟
وی در پاسخ به این سوال که یک فرد کولبر چگونه می‌تواند برای اشتغال به شما مراجعه کند؟، توضیح داد: ما وارد روستاهایی که در آن‌ها کولبری وجود دارد، شده ایم و حدود 400 تا 500 روستا و شهر‌های کوچک که عده‌ای از افراد از حاشیه آن‌ها به کولبری می‌روند، در غرب کشور را تحت پوشش قرار دادیم و در آن روستا‌ها شوری اشتغال تاسیس کردیم و به دهیار و مردم در این خصوص آگاهی دادیم که اگر فردی که مشکل اشتغال دارد، به تسهیلگر ما مراجعه کند.
معاون توسعه اشتغال اجتماع محور ستاد اجرایی فرمان امام (ره) با اشاره به اینکه تسهیلگر به روستا مراجعه می‌کند و آنجا را اهمیت سنجی فنی می‌کند، اضافه کرد: بین ما و کولبران ارتباط دو سویه وجود دارد و لازم نیست کولبر برای داشتن شغل به جایی مراجعه کنند و خود تسهیلگر به روستا مراجعه می‌کند و در آنجا فعالیت اجتماعی انجام می‌دهند و فعالیت تسهیلگر در روستا‌ها یک جریان دائمی و همیشگی است و تسهیلگر مدام در حال رفت‌وآمد است و از آنجایی که کمیته اشتغال روستا که متشکل از دهیار، شواری روستا، افراد معتمد و دغدغه‌مند و رهبران روستا است، هم نسبت به اشتغال وظیفه دارد، افرادی که خواهان شغل هستند، می‌توانند به هر کدام از این اعضای کمیته اشتغال وصل شوند و پرژو‌های ما که بیش از 150 طرح اشتغالزایی است را انتخاب کنند و ما از آن‌ها حمایت می‌کنیم و در صورت لزوم منابع مالی به صورت وام قرض‌الحسنه را در اختیارشان می‌دهیم.
مبلغ وام قرض‌الحسنه اشتغال چه قدر است؟
نیازی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر این که مبلغ وام قرض‌الحسنه‌ای برای این افراد در نظر گرفته شده، چه قدر است؟، عنوان کرد: مبلغ وام به این موضوع بستگی دارد که فرد قصد انجام چه طرحی را دارد، برای مثال اگر فردی بخواهد به تنهایی شغلی را داشته باشد و مثلا 60 کندو بگیرد و تولید عسل را آغاز کند متناسب با همان از 50 تا 70 میلیون تومان در اختیار او قرار می‌دهیم و اگر گروهی قصد داشته باشند کارگاهی را تاسیس کنند و به صورت خانوادگی در آن مشغول به کار می‌شوند که به آن کسب و کار خانوادگی می‌گوییم، ستاد حدود 250 تا 300 میلیون تومان از آن‌ها حمایت می‌کند و بسته به شغل مبالغ بالاتری تا یک میلیارد تومان و بالاتر از آن هم در اختیار افراد قرار می‌دهیم.
وی ضمن بیان اینکه موضوع مهم در این خصوص پایداری شغلی است، افزود: هر چه قدر مبلغ حمایت‌ها بالاتر می‌رود، تعداد افراد کمتر می‌شود و برای مثال یک منطقه احتیاج به 5 کارگاره دارد و این در حالی است که جذب نیرو در مشاغل خرد بالاتر است.
منبع: میزان