محمدمهدی کار با ماشین‌های آفرود را از سه‌سالگی زیر نظر پدربزرگش یاد گرفت و برخلاف تصور اهالی این رشته، در شش‌سالگی به مهارت و تسلط کافی در این ورزش رسید. اینجا بود که حسنعلی احسانی، پدربزرگ افشار، به این فکر افتاد تا رکورد نوه‌اش را در گینس (کتاب رکوردهای جهانی) ثبت کند؛ اما از آن زمان سه سال گذشته و احسانی هنوز دستش به جایی نرسیده است. بی‌تفاوتی مسئولان ورزش کشور و از طرفی تحریم‌های بین‌المللی مانع از این شده تا این پدیده قزوینی جایی برای خودش در گینس باز کند. تنها راهی که پیش‌روی محمدمهدی است تا بتواند از این طریق نبوغ و هوش سرشارش را به گوش دنیا برساند، مهاجرت است. او پیشنهادهایی از طرف کشورهای همسایه دارد و به احتمال زیاد ظرف ماه آینده راهی عمان می‌شود. دراین‌باره گفت‌وگویی را با احسانی ترتیب داده‌ایم تا بیشتر در جریان اوضاع و احوال پدیده آفرود ایران قرار بگیریم. در ادامه گفت‌وگوی او را با «شرق» می‌خوانید.
آقای احسانی تقریبا سه سالی می‌شود که شما به دنبال ثبت رکورد محمدمهدی در گینس هستید، بالاخره کار به کجا رسید؟
متأسفانه هنوز هیچ کاری نتوانسته‌ایم انجام بدهیم. فدراسیون اتومبیل‌رانی که متولی اصلی رشته آفرود است اصلا همکاری لازم را با ما انجام نمی‌دهد که رسما به گینس معرفی شویم تا اسم این بچه را در کتاب رکوردهای جهانی ثبت کنند. با توجه به اینکه ایران تحریم است، نماینده گینس به ایران نمی‌آید تا از نزدیک مسابقه محمدمهدی را تماشا کند. برای همین ما از فدراسیون اتومبیل‌رانی خواستیم یک معرفی‌نامه به ما بدهند تا ما خودمان به ترکیه یا امارات برویم که در حضور نماینده گینس یکی از این کشورها، محمدمهدی مسابقه بدهد و رکوردش ثبت شود. تابستان سال گذشته بود که به امارات رفتیم؛ اما وقتی به آنجا رسیدیم اماراتی‌ها به ما گفتند اصلا نامه‌ای از فدراسیون اتومبیل‌رانی ایران به دست ما نرسیده است؛ بنابراین به نتیجه‌ای نرسیدیم و دست خالی برگشتیم. آن موقع آقای صیدانلو رئیس فدراسیون بود. من به ایشان گفتم چرا این برخورد را با ما انجام دادید. ما را که به کرج نفرستادید که دو‌ساعته برویم و برگردیم. بعد از آن پیش روابط بین‌المللی فدراسیون (حاتمی) رفتیم و این موارد را به ایشان هم گفتیم. این آقا هم گفت اصلا دلیلی ندارد که ما به امارات نامه‌ای بدهیم. در نهایت با واسطه نماینده مجلس یک معرفی‌نامه از فدراسیون گرفتیم و دوباره به امارات رفتیم. این بار باز هم اماراتی‌ها نامه را قبول نکردند. آنها گفتند تا زمانی که شما رسما در کشور خودتان مسابقه‌ای برگزار نکرده باشید و رسما رکوردتان ثبت نشده باشد، ما نمی‌توانیم برایتان کاری کنیم. البته این را هم بگویم که وقتی با دقت رزومه را مطالعه کردند و متوجه شدند ما دروغی نمی‌گوییم، به ما گفتند اسم محمدمهدی را در گینس می‌زنند اما به نام امارات. این شد که دوباره بدون نتیجه به ایران برگشتیم.
بعد از آن اتفاق، آیا رسما برای محمدمهدی مسابقه گذاشتند؟
بله، بالاخره بعد از کشمکش فراوان در تاریخ 11/11/1398 در قزوین مسابقه گذاشتند و با حضور کارشناسان، اصحاب رسانه و مردم، محمدمهدی مسابقه داد و توانست با زمان یک‌دقیقه‌و 23ثانیه‌و 62صدم ثانیه یکی از بهترین رکوردهای خودش را بزند. قهرمانان ایران بالای دو، سه دقیقه مسافتی را که محمدمهدی رفت، می‌زدند اما این بچه زیر دو دقیقه رکورد زد. با وجود اینکه این رکورد رسما ثبت شده و رسانه‌ها هم به آن پرداخته‌اند، اما هنوز فدراسیون هیچ اقدامی برای ارسال آن به گینس انجام نداده است.
دلیل چیست؟ چه جوابی می‌دهند؟
فدراسیون یک سال است که رئیس ندارد؛ از آن زمان تا به الان سه سرپرست به خود دیده است. هرکس می‌آید دنبال کار خودش است. به هرکدام که می‌گوییم جوابی نمی‌دهند و می‌گویند ما سرپرستیم. انگار که مستأجرند.
حالا با این شرایط چه تصمیمی می‌خواهید بگیرید؟
ببینید این بچه از شش‌سالگی تسلط نشستن پشت ماشین‌های آفرود را پیدا کرده است. اگر مسئولان درست این موضوع را درک کنند، می‌فهمند که چقدر کار بزرگی است. در دنیای آفرود اصلا ما کسی را نداریم که حتی زیر 16 سال باشد و بتواند این حرفه را بلد باشد. دوستان ما در ایران این‌قدر نسبت به حرکت محمدمهدی بی‌توجه و ناآگاه هستند که در ابتدا می‌گفتند او باید گواهینامه رانندگی داشته باشد. آخر مگر محیطی که مسابقه آفرود در آن برگزار می‌شود، خیابان است؟ یا خط‌کشی و خط تقدم دارد؟ یا پلیس راهنمایی و رانندگی در آن ورود می‌کند؟ مشکل ما اینجاست که علاوه بر فدراسیون، مسئولان اداره ورزش و جوانان یا هیئت اتومبیل‌رانی استان هم هیچ توجهی به ما نمی‌کنند. در این یک سال هم کرونا بوده و رفت‌و‌آمدها سخت بوده، ما نتوانستیم به تهران بیاییم و مشکلمان را به وزارت ورزش بگوییم. ما نهایتا تا عید صبر می‌کنیم. اگر فدراسیون کاری برایمان انجام داد و معرفی‌نامه ثبت رکورد رسمی محمدمهدی را دادند که هیچ، اگر نه در نهایت این بچه را با خودم از ایران می‌برم. این بچه از شش‌سالگی تا به الان دنبال این است که اسمش در گینس ثبت شود. او الان در آستانه 10سالگی است و هنوز هیچ اتفاقی برایش نیفتاده است. شما جای من باشید به فکر مهاجرت نمی‌افتید؟! بچه‌ای که می‌توانسته از شش‌سالگی اسمش در گینس ثبت شود.
حالا می‌خواهید به همان امارات بروید؟
نه، به امارات نمی‌رویم؛ اما در سفر دومی که به این کشور داشتیم، خیلی تلاش کردند تا ما را آنجا نگه دارند و اسپانسر برای محمدمهدی بگیرند. الان رایزنی‌هایی را با قطر و عمان انجام دادیم. اگر بشود، تصمیم داریم او را به عمان ببریم. متأسفانه بی‌توجهی مسئولان راهی را جز این برای ما نگذاشته است. شما نمی‌دانید من و پدر محمدمهدی با چه مشقتی او را به اینجا رساندیم. بدون اسپانسر و هیچ کمک مالی. محمدمهدی با یک پاترول قدیمی 40ساله به اینجا رسیده. پاترولی که هر بار یک جایش خراب می‌شود. ما برای هر بار مسابقه‌دادن باید سه، چهار میلیون برای این ماشین هزینه کنیم. شما فکرش را بکنید وقتی او با پاترول چنین رکوردی را زده اگر پشت ماشین‌های پیشرفته بنشیند عملکردش چقدر فرق خواهد کرد. بالای میلیارد هزینه کردیم تا این بچه به اسم ایران کاری کند اما هیچ اعتنایی به او نکردند. صبوری هم حدی دارد. اگر تا عید اتفاقی نیفتاد او را به عمان می‌برم و دیگر برایمان فرقی نمی‌کند که به اسم چه کشوری رکورد او ثبت شود. من فقط می‌خواهم که این بچه پیشرفت کند و استعدادش سرکوب نشود... مشکل اینجا است که دوستان می‌گویند آفرود بدآموزی دارد. همین آقای فروغی، مدیر شبکه سه، این اعتقاد را دارد و نگذاشت برنامه ما پخش شود. محمدمهدی در برنامه دست‌فرمون شرکت کرد و با ماشین هایلوکس بهترین دور را زد. کارشناسان هم بودند و دیدند. این برنامه قرار بود از شبکه نسیم پخش شود اما جلویش را گرفتند، گفتند فروغی اجازه نداده است.
مگر آقای فروغی مدیر شبکه سه نیست،به شبکه نسیم چه ارتباطی دارد؟
نمی‌دانم. اعمال نفوذ دارند. می‌گویند ایشان باید درباره برنامه‌های ورزشی نظر بدهند که از تلویزیون پخش شود یا نه. برنامه‌ای هم به نام اعجوبه‌ها بود که مسئولان آن به ما زنگ زدند، پیگیری‌های لازم را کردند که در آن شرکت کنیم اما در آخر تماس گرفتند و عذرخواهی کردند. گفتند اجازه نداریم آفرود را نشان دهیم، بدآموزی دارد.
منبع: شرق