وی بیان کرد: مثل شرکت‌های سبدگردان یا صندوق‌های سرمایه گذاری، اگر مردم اصراری برای سرمایه گذاری مستقیم دارند، بهتر است از شرکت‌های مشاور سرمایه گذاری کمک بگیرند، چون بازار سرمایه بازاری است که پیچیدگی بسیاری دارد و  عکس العمل‌های سریع می‌خواهد، ولی دیگر بازار‌هایی که در کشور وجود دارند نیازمند اطلاعات زیادی نیستند، مشاوره سرمایه گذاری برای افرادی خوب است که خودشان به طور مستقیم سرمایه گذاری می‌کنند، اما نیازمند مشاوره و کمک هستند.

این کارشناس گفت: اگر مردم به سرمایه گذاری مستقیم اصرار دارند، حداقل بهتر است نیمی از سرمایه خودشان را به صندوق‌های سرمایه گذاری بسپارند، البته این نسبت به تبحر و توانایی افراد بستگی دارد، بعضی‌ها ترجیح می‌دهند، 20 درصد از سرمایه را به روش سرمایه گذاری مستقیم و 80 درصد به روش غیر مستقیم، سرمایه گذاری کنند با این روش یک معیار برای مقایسه وجود دارد، که میزان بازدهی سرمایه گذاری خودشان را با سرمایه گذاری صندوق یا سبد مقایسه کنند تا بفهمند کدام عملکرد بهتری داشته اند.

ماجرای قرض هایی که برای خرید سهام در بورس داده می شود!
علی محمدی در پاسخ به این پرسش که عملکرد مردم در مقابل سیگنال فروشی در کانال‌ها و قرض دادن پول به افراد دیگر برای سرمایه گذاری چگونه باشد؟ بیان کرد: به هیچ عنوان این روش‌ها را پبشنهاد نمی‌کنیم و مردم نیز نباید به این روش‌ها اعتماد کنند، چون اگر اتفاقی بیفتد نمی‌توانند درهیچ مرجع قضایی شکایت کنند و در بسیاری مواقع پشت این سیگنال فروشی‌ها افرادی سود می‌برند.

وی ادامه داد: مثلا مدت‌ها قبل سهمی را خریدند و تازه به عنوان سیگنال به مردم ارائه می‌دهند و خودشان در آن سمت می‌فروشند، یا سوء استفاده‌های دیگری انجام می‌دهند خودشان سهمی را خریداری می‌کنند و بعد از اینکه سهم سود کرد، سهم را خالی می‌کنند بعد به مردم سیگنال می فروشند، در نهایت به تقلب و سوء استفاده می‌انجامد و اگر مشکلی پیش بیاید نمی‌شود پیگیری دقیقی کرد.

این فعال بازار سرمایه تاکید کرد: البته سازمان بورس نیز باید پیگیر این کانال‌ها باشد و آن‌ها را فیلتر کند و با این مجرمان برخورد کند، باید هر کانال و فضایی برای اطلاع رسانی و کمک به سهامداران مجوز بگیرد تا سهامداران درست را از غلط تشخیص دهند.

وی در پایان گفت: این صندوق‌ها یا سبدگردان‌هایی که مردم برای سرمایه گذاری انتخاب می‌کنند، مجوز سازمان بورس و سایر نهاد را دارند، یعنی قطعا یک سری قوانین تضمین کننده وجود دارد که این اعتماد را به سهامداران بدهد و قطعا قوانین و مقرراتی وجود دارد که صرف و خرج منابع را محدود می‌کند، در این صندوق‌ها افراد شناخته شده‌ای هستند؛ مثلا ممکن است صندوقی باشد، که به نهاد خصوصی یا دولتی متصل باشد، به هرحال این شرکت‌های سبد گردان موسساتی رسمی هستند، موسساتی که مجوز می‌گیرند حتما تضامینی هم دارند و سازمان بورس بر این صندوق‌ها نظارت روزانه و حتی لحظه به لحظه‌ای دارد.

منبع: باشگاه خبرنگاران